وضعیت آموزش بالینی رشته دندانپزشکی از دیدگاه اساتید و دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین

زمینه: بررسی وضعیت موجود نظام آموزشی، امکان ارتقا سطح کیفی و کمی آموزش دندانپزشکی را فراهم می آورد. هدف: مطالعه به منظور تعیین وضعیت آموزش بالینی رشته دندانپزشکی از دیدگاه اساتید و دانشجویان دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی قزوین انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی که در سال 1380 انجام شد، 60 دانشجو و 24 عضو هیات علمی به صورت سرشماری شرکت داشتند. اطلاعات بوسیله پرسشنامه 8 قسمتی جمع آوری گردید که قسمت اول مربوط به اطلاعات دموگرافیک افراد و قسمت های بعدی به مواردی چون برنامه ریزی، طول مدت، تجهیزات و کارآیی بخش ها اختصاص داشت. یافته ها:% 3/43 دانشجویان نحوه برنامه ریزی واحدهای عملی را در حد متوسط و %3/63 شرکت در بحث های گروهی بخش ها را ضعیف عنوان نمودند. پنجاه درصد اساتید، برنامه ریزی واحدهای عملی را خوب و 46% فعالیت های داخل بخش دانشجویان را ضعیف عنوان داشتند. حدود نیمی از دانشجویان، کارآیی بخش های دندانپزشکی اطفال، بیماری های دهان، رادیولوژی، آسیب شناسی و ترمیمی را خوب، کارآیی بخش های پروتز، جراحی، پریودانتیکس و اندودانتیکس را متوسط و کارآیی بخش ارتودنسی را ضعیف عنوان داشتند. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها بازنگری آموزش بالینی دندانپزشکی و افزایش تجهیزات، تسهیلات و امکانات لازم در این محیط ها برای دانشجویان و اساتید ضروری به نظر می رسد.